دهه 90میلادی جنگهای داخلی طولانی وضعیت سومالی را
بسیار آشفته کرده بود و قحطی و گرسنگی سراسر کشور را فراگرفته بود. سازمان ملل با صدور قطعنامه‌ای خواستار استقرار
نیروهای حافظ صلح در سومالی گردید.
در این راستا ارتش ایالات متحده با
واحدهایی متشکل از تفنگداران دریایی، تکاوران(Rangers)، هنگ دهم کوهستانو نیروهای
دلتا(Delta Force) و همچنین واحدهای پیاده و زرهی ارتش پاکستان و
مالزی در سومالی مستقر
شدند و عملیاتی به نام بازگشت امید را آغاز کردند. درگیریهای داخلی بین
چریکهای سومالیایی و
شبه نظامیانی بود که در غالب چندین گروه برای رسیدن به قدرت می‌جنگیدند. قویترین
این گروهها، گروه جبهه اتحاد ملی سومالی به رهبری ژنرال محمد فرح عیدید بود.
با ورود نیروهای حافظ صلح،
این گروهها به شدت تضعیف شدند.
جبهه اتحاد ملی سومالی
این گروه موگادیشورا تحت
کنترل داشت. عیدید از سلاح گرسنگی استفاده می‌کرد و محموله‌های غذای بین المللی
را تصاحب می‌کرد. او همچنین بین قبایل مخالف تفرقه می‌انداخت. سربازهای وی افراد بالای
12 سال بودند و عمده جنگ افزارشان کلاشنیکف، ژ3، آر پی جی7(RPG7) و تیربار دوشکا بود. آنها از تاکتیک کمینهای کوچک و عملیاتهای محدود بر مبنای
غافلگیری در مناطقی که برتری قطعی داشتند استفاده می‌کردند. اقداماتی که عیدید در مقابله
با نیروهای حافظ صلح و بویژه نیروهای ایالات متحده انجام
می‌داد؛ باعث شد تا از طرف سازمان ملل محکوم
شده و تحت پیگرد قرار بگیرد. به این ترتیب جنگ بین نیروهای ایالات متحده و
جبهه اتحاد ملی سومالی آغاز شد.
آیرن(آیرن کد رمز عملیاتی بود که ارتش ایالات متحده در
موگادیشو، پایتخت سومالی انجام
داد.)
